De verhalen laten je in woord en beeld de geschiedenis en het erfgoed van landbouw, voeding en landelijke leven vanaf 1750 ontdekken. Zes keer per jaar verschijnt een nieuw verhaal.
De Schapenbaan in Ternat, Scheepersstraat in Lennik, Schaapschuurlos in Affligem, Zwartschaapstraat in Gooik… toponiemen die stuk voor stuk vertellen over de lange traditie van de ‘schepers’ in ...
Van oudsher proberen landbouwers en veeartsen zieke dieren, of dieren die niet konden werpen, te helpen. Zeker wanneer het dieren betrof die melk leverden of die nodig waren om het land te bewerken, ...
Bijen staan symbool voor welbespraaktheid en werklust, voor koninklijke waardigheid en spaarzaamheid, voor lekkernij en gastvrijheid, voor welvaart en kunstvaardigheid … Geen dier dat in elke ...
De Eerste Wereldoorlog maakte niet alleen talloze menselijke slachtoffers, minstens evenveel dieren verloren het leven tijdens de oorlog. De legers van beide partijen eisten bij landbouwers en ...
Rond 1900 schoten geitenbonden in West- en Oost-Vlaanderen als paddestoelen uit de grond. Geiten voorzagen in een aanvullend inkomen. Eigenaars gingen zich onderling verzekeren tegen onverwachte ...
Toen de coloradokever in de jaren 1930 definitief onze aardappelvelden veroverde, doemde het schrikbeeld van de hongersnoden uit de negentiende eeuw terug op.
Europa was compleet afhankelijk van de ...
Jaarmarkten hebben eeuwenlang een cruciale rol gespeeld in de plattelandseconomie van West-Europa. De handel in hoevedieren was daarbij steevast een publiekstrekker.
Met een kennersblik ...
Vroeger geleken alle paarden veel meer op elkaar omdat ze allemaal gelijkaardig werk moesten leveren. Met de komst van de Industriële Revolutie was er behoefte aan aparte types paarden voor landbouw ...
Op de boerderij was het varken voor lange tijd een geliefd dier. Het werkte de overschotten weg en in het najaar zorgde het voor voldoende vlees voor meerdere maanden. Rond 1900 wordt varkensvlees - ...
Vandaag de dag wordt kip beschouwd als een gewoon stukje vlees. In de negentiende eeuw was dit anders. Kip werd enkel door de rijken gegeten. De boer moest zich in de meeste gevallen tevreden stellen ...