Na de Tweede Wereldoorlog, toen zich een ideologische Oost -West strijd ontwikkelde in de vorm van de Koude Oorlog, werd jeugd gezien als een primair doelwit en speler in indirecte Koude Oorlog-strategieën. Jeugdgroepen kwamen als instrument te dienen voor de implementering van deze strategieën.
Seinendan-troepen met geslepen bamboestokken paraderen voor hoge Japanse militaire officieren, ca. 1943 - 1945. Fotograaf onbekend.
Culturele en educatieve uitwisselingen droegen ook bij in de vorming van een politiek geëngageerde jeugdgeneratie, die tegen het einde van de jaren 50 haar eigen regering bekritiseerde in een periode waarin de jeugd- en tegencultuur steeds meer samenvloeiden.
Waarom bleven jeugdgroepen zich aan de strategie van jongerenuitwisselingen houden? Wat symboliseerden ze in de context van het groeiende globale anti-imperialistische postkoloniale activisme? Hoewel deze vragen voor westerse gevallen al zijn beantwoord, hebben gevallen buiten dit bereik nog niet voldoende aandacht gekregen.
Dit project zal een comparatieve analyse uitvoeren van de betrokkenheid van 4 Japanse 'seinendan' (jeugdverenigingen) bij de 'Okinawa Thuisland Terugkeer Beweging' door het sturen van jeugdvertegenwoordigers naar Okinawa tussen 1962 en 1980. Door dit te doen zal deze studie de gelijkenissen en verschillen in de organisatie, betekenis, en identiteit ontwikkeld door de jongerenuitwisseling, evenals de impact ervan op de seinendan's ontwikkeling verduidelijken, met het doel om bij te dragen aan de globale geschiedenis van jeugdbewegingen en jeugduitwisselingen van de jaren '60 tot de jaren '80.
Yannick studeerde Japanse studies aan de Katholieke Universiteit Leuven. Zijn masterthesis focuste zich op de op de activiteiten van rurale Japanse jeugdgroepen als deel van maatschappelijke bewegingen in de jaren ’60 en ’70.
Sinds 2024 werkt hij als self-funded doctoraatstudent aan de KU Leuven verder aan zijn onderzoeksproject, onder begeleiding van Jan Schmidt (Onderzoeksgroep Japanse Studies) en Yves Segers (ICAG).