De film start met beelden van koeien die grazen in de Zwitserse Alpen. Rundertuberculose zorgt voor een afname van de waarde van de veestapel.

Aan de hand van een schema wordt de bacteriologische structuur van rundertuberculose getoond. De verschillende symptomen worden overlopen. We zien hoe de tuberculose de verschillende organen van de koe heeft aangetast. Het is gevaarlijk wanneer de tuberculose zich in de uier manifesteert, aangezien de melk dan ook besmettelijk is voor de mens. Ook de verspreiding komt aan bod: die gebeurt voornamelijk langs de stoelgang, maar kan ook via de luchtwegen gebeuren. Het gebrek aan hygiëne werkt de rundertuberculose in de hand.

Het volgende deel behandelt de methode om tuberculose op te sporen. De eerste is door gebruik te maken van tuberculine. Drie dagen na de injectie wordt de dikte van de huid gemeten. Als die gelijk is gebleven, is er geen sprake van rundertuberculose. Bij een andere koe is er wel een reactie en is het duidelijk dat ze tuberculose heeft. De dierenarts kan ook een klinisch onderzoek doen, maar het is belangrijk dat het gebruikte materiaal daarna diepgaand gereinigd wordt. Een speekselstaal kan opgestuurd worden naar een dierengeneeskundig centrum. Ook de melk kan onderzocht worden.

De derde methode is de bacteriologische vaststelling: hiervoor gebruikt men de stalen die genomen werden van de koe. Ze worden daarna onderzocht in een laboratorium met een antigen.

Vervolgens gaat de film dieper in op de maatregelen die de boer kan treffen. Alle koeien moeten tweemaal per jaar onderzocht worden met de tuberculine test. Daarnaast moeten de zieken koeien uit de kudde worden gehaald.  Op die manier kunnen alle mogelijke besmette dieren worden verwijderd. Ze moeten compleet worden gescheiden, dus ook in andere stallen en zo snel mogelijk afgemaakt worden. Daarna moet hun verblijfplaats zo snel mogelijk worden ontsmet.

Voorkomen is beter dan genezen: het is cruciaal om een goede hygiëne te handen, zowel in de stallen, als het drinkwater van de koeien, als de koeien zelf moeten proper en zuiver zijn. Ook de hoeven moeten regelmatig worden bijgewerkt. Een keer per jaar moeten de stallen worden gedesinfecteerd en uitgemest. Het is belangrijk dat elke kleine oppervlakte hierbij wordt meegenomen. De boer moet extra opletten wanneer hij naar een veemarkt of een stierenwedstrijd gaat. Het is dan ook de taak van een hele regio om deze maatregelen te treffen, eerder dan van de individuele boer. Iedereen moet zijn staaltje bijdragen in functie van het welbevinden van Zwitserland.