Aflevering van de Agrarische Televisie en Radio Omroep (ATRO) in het kader van de 'uitzendingen voor derden' op de BRT, door Boerenbond. Deze aflevering behandelt de uitdagingen waarmee Vlaamse boeren geconfronteerd worden door de beperkingen en quota die door Europa worden opgelegd. Sommigen herleggen de focus van hun bedrijf, anderen gaan creatief aan de slag en staan in voor de verwerking van hun producten, bijvoorbeeld door zelf kaas te gaan maken.

De uitdaging waarmee de boeren geconfronteerd worden bestaat erin om, ondanks de opgelegde beperkingen, toch voor een redelijk inkomen te zorgen. Het Europees landbouwbeleid heeft de voedselvoorziening in Europa veilig gesteld maar dit is gepaard gegaan met de productie van grote landbouwoverschotten. Dit wordt nu aangepakt door het instellen van productiequota, wat drukt op het inkomen van de boeren.

In de inleiding van haar groenboek stelt Europa dan ook terecht dat er nu vooral aandacht moet komen voor de sociale doelstelling van het Europees landbouwbeleid want het reëel landbouwinkomen is achtergebleven ten opzichte van de andere sectoren.

Karel en Annemie Devreese-Dehaemers starten noodgedwongen met de kweek van zeugen omdat hun melkveebedrijf niet leefbaar was gegeven het te beperkte mekquotum.

Ward Saerens zag de vruchtafwisseling tussen witloof en suikerbieten bedreigd door het opgelegde quotum inzake de suikerbietenproductie. Gegeven dat iedereen wordt geconfronteerd met quota en ook meestal overstapt naar dezelfde alternatieve teelten, dreigt op termijn ook daar eenzelfde probleem van overproductie.

Achilles Leemans, zijn dochter Gerd en schoonzoon Dirk Verbruggen kozen voor een andere weg om het melkquotum te counteren: zij deden de overstap naar de verwerking van melk tot een 8-tal soorten hoevekaas die aan huis worden verkocht (de Bemortel-kaas).

Ludo van Alphen koos voor de productie van slachtlammeren. Dit ging gepaard met heel wat investeringen: de aankoop van een 600-tal schapen, het bouwen van stallen en het aanschaffen van machines om te voorzien in wintervoeding. Hoewel 70% van het schapenvlees wordt ingevoerd blijft het zoeken om op deze afzetmarkt door te dringen gezien de goedkopere prijs van het ingevoerde schapenvlees.