Aflevering van de Agrarische Televisie en Radio Omroep (ATRO) in het kader van de 'uitzendingen voor derden' op de BRT, door Boerenbond. In deze aflevering komt de situatie van de boeren aan de Linkerscheldeoever aan bod. Hun landbouwgronden dreigden te worden onteigend in functie van de uitbreiding van de Antwerpse haven. Het plan sleept al jaren aan, en ondertussen zijn er enkele plannen aangenomen die op zoek gaan naar een compromis om zo veel mogelijk landbouwgrond te behouden.

In de jaren ’70 werd een groots plan opgevat betreffende de uitbreiding van de Antwerpse haven op de Linkerscheldeoever. Het betrof een te ontwikkelen industriegebied van 6 600 ha langs het toekomstige Baalhoekkanaal, dat Antwerpen zou verbinden met de Westerschelde. Het project loopt echter snel vast na de oliecrisis in ’73 en de daaropvolgende economische recessie. De onteigende boeren zien hun kans schoon om hun gronden terug te winnen en in 1978 wordt het plan van senator F. De Bondt goedgekeurd, waardoor enkel nog het Zuidelijke deel bestemd blijft voor de industrie en het gebied rond Doel definitief en het Noordelijke deel (2 600 ha) voorlopig terug landbouwgebied wordt. J. van Remoortel, landbouwer in het Zuidelijke gebied, klaagt echter aan dat, tegen alle afspraken in, toch wegen worden aangelegd op bewerkte grond.

Het Noordelijke gebied werd wel terug vrijgegeven maar, zo stelt L. Van Royen, er blijft onzekerheid zolang het plan voor het graven van het Baalhoekkanaal niet definitief werd opgeborgen. H. Hertsens uit Doel vraagt dan weer dat de door de overheid onteigende gronden terug te koop dienen aangeboden aan de landbouwers.

De verdere Linkeroeverontwikkeling is eigenlijk voorbijgestreefd. De resultaten tot heden zijn bovendien teleurstellend. Slechts enkele bedrijven hebben zich in het Zuidelijke gebied gevestigd, zij stellen 1 600 mensen te werk, waarvan reeds 500 in de kerncentrale van Doel.

De sluis in Kallo heeft nog geenenkel schip versast en de sluis heeft enkel zin indien ook het Baalhoekkanaal er komt. Het ganse gebied is een stortplaats geworden van zand en slib (wie had trouwens het idee dat de industriële bedrijven zich 6 meter boven de grond moesten kunnen vestigen?), het opspuiten gaat gewoon verder en er werden meertjes gevormd. Om het grond- en industriebeleid vorm te geven werd een super Intercommunale opgericht.