De film start bij de plantenziektekundige dienst van Wageningen. Een medewerker dicteert  een brief aan zijn secretaresse. De ratten komen binnen langs spleten, ze vinden altijd wel een weg: het zijn vieze beesten en richten heel wat schade aan: ze eten de oogst op, ze urineren, hebben ziekten. Ook waterleidingen ondervinden schade, alsook elektrische kabels waardoor er brand kan ontstaan. In de haven ondermijnen ze kaden en opslagplaatsen.

Zwemmen in besmet water kan ziekten opleveren, en ze dringen ook binnen in de stal, waar ze het voer opeten en ziekten met zich meebrengen, bijvoorbeeld de varkenspest, mond-en-klauwzeer. Een kip pikt de ratten die het kippenhok binnendringen, maar de ratten kunnen toch van de eieren eten, en ook de kuikens zijn niet veilig: ze kunnen tot honderden kuikens per nacht doden.

De rat kost honderden miljoenen, van dat geld zouden huizen kunnen worden gebouwd, verkeerswegen worden gebouwd of landbouwmachines gekocht. Dit alles gaat verloren door de vraatzucht van de ratten.

Gezamenlijk moeten de ratten worden uitgeroeid. De plantenziektekundige dienst organiseert jaarlijks een campagne waar ze de gemeenten aanmoedigt om gezamenlijk de ratten uit te roeien door middel van vergif. De resultaten zijn al gauw zichtbaar, maar allemaal uitroeien zal nooit lukken. Om het zo moeilijk mogelijk te maken moet rommel worden opgekuist en vuilnisbakken afgesloten, spleten in de muur opgevuld.