Deze film geproduceerd door Furneaux-Weber Ltd werd gesponsord door Imperial Chemical (Pharmaceuticals) Limited. Dit bedrijf uit Manchester was fabrikant van een ontwormingsmiddel voor vee op basis van phenothiazine. De film is erg kwalitatief gemaakt en toont verschillende beelden van het leven op het platteland, vooral dan van het werk met schapen, koeien, paarden, geiten en kippen. Vooral het schapendrijven komt uitgebreid in beeld. De film is opgevat als wat men vandaag een ‘informercial’ zou noemen. Er wordt uitvoerig ingegaan op de wetenschappelijke achtergrond van de wormenproblematiek bij vee, waarna het product als oplossing voor deze problematiek wordt gepresenteerd. Vervolgens overloopt de film de verschillende toepassingen en methodes voor de verschillende soorten vee.

De film start met een beeld van een dood schaap in een wei, waarbij de verteller stelt dat al het vee een vijand heeft, namelijk wormen. Van de drie meest voorkomende wormensoorten was de rondworm nog niet te bestrijden. Daar brengt de phenothiazine verandering in. Voornamelijk schapen hebben last van wormen en sterven eraan, dus gaat het eerste (en grootste) deel van de film over schapen. Via een animatie wordt er onder andere getoond hoe de verspreiding van de wormen in het schaap verloopt en uiteindelijk via de stoelgang in de wei andere schapen kan besmetten. De verschillende symptomen worden overlopen. Twee schapen die op hetzelfde moment geboren zijn worden naast elkaar gezet, waarbij de ene last heeft van wormen, terwijl de andere gezond is. Het geïnfecteerde schaap is kleiner, magerder en oogt minder gezond dan het gezonde schaap. Enkele remedies om besmetting te voorkomen komen aan bod, zoals het afwisselen van weiland, maar ook met de raadgeving om niet te veel schapen per are te laten grazen.

Hierop gaat de film dieper in op de economische schade die de boer lijdt door de sterfte van een deel van zijn kudde schapen per jaar. Volgens de film zouden er jaarlijks van de 25 000 000 schapen in Groot-Brittannië 2 000 000 sterven door wormen en zouden nog eens 7 000 000 schapen onvolgroeid of ongezond zijn hierdoor. Verschillende animaties ondersteunen dit en leggen uit dat het om een verlies van 5 000 000 pond per jaar zou gaan dat verloren gaat. Per 100 schapen betekent dit voor de boer dat hij 5 schapen verliest, en dat er 25 beperkt zijn in de groei. Met 100 schapen zou dit op 30 pond per lam kosten aan de boer. Hiervoor biedt de film echter de oplossing, namelijk via het gebruik van phenothiazine. De investering in het product zou zich terugbetalen door de vergrote opbrengst van de boer doordat hij nu geen schapen meer verliest.

Vervolgens gaat de film in op de praktische toediening van het middel bij de verschillende soorten vee. Voor schapen kan dit in tabletvorm (dat met een speciale tang in de keel van het schaap wordt geschoten) of gemengd met het voeder en water van de schapen. Bij twijfel of een dier besmet is kan het ook opgestuurd worden naar een onderzoekscentrum van het Britse ministerie van Landbouw. Het product kan ook preventief worden gebruikt om de lammeren te beschermen tegen infecties.

De volgende kortere delen van de film gaan kort in op het gebruik van phenothiazine bij ander vee en tonen telkens de verschillende methodes per dier om het product toe te dienen. Voor koeien bijvoorbeeld kan een pot phenothiazine dienen voor 200 kalveren, 100 eenjarige koeien of 56 volwassen koeien. Bij kippen kan het bijvoorbeeld ook gebruikt worden om het groeiproces te versnellen of de eierproductie te doen toenemen.  De film eindigt met een overzicht van alle producten die uitgestald staan op een tafel met de specifieke gereedschappen per soort vee.