Deze kaart van Zeeuws-Vlaanderen werd gemaakt door Simon Wiskerke in  ca. 1570.

In de middeleeuwen en vroegmoderne tijd was plattelandsgrond zeer gewild voor zijn inkomsten. Gegoede stedelingen en instellingen verwierven heel wat landbouwgrond en hoeves. Eerst net buiten de stad, later ook verder weg. Gentenaren werden grondeigenaars tot in Zeeuws-Vlaanderen, over de huidige Nederlandse grens.

Ook hospitalen en godshuizen werden echte grootgrondbezitters. Hun indrukwekkende bezittingen waren grotendeels te danken aan schenkingen door rijke burgers, patiënten, zusters of gezagsdragers zoals de graven van Vlaanderen. De boeren die op hun gronden leefden en werkten, moesten pacht betalen, contant of in natura. Met dat geld bekostigde het hospitaal zijn gebouwen, lonen van het personeel, voeding voor de patiënten en bedelingen voor arme gezinnen. Plattelandsgrond was dus zeer gegeerd als stabiele financiële belegging, maar ook als directe bron van voedsel en brandstof om arme en zieke stedelingen eten te kunnen geven en te verwarmen.