In grote delen van West-Vlaanderen (onder andere in de streek rond Kortrijk) wordt Sinterklaas gevierd met klaaskoeken. Koeken of broden in de vorm van een man, een paard of een man te paard. Deze producten worden klaaspeerden of mantepeirden genoemd.

Ook de gestalte van Sint Niklaas zien we dan liggen in de etalages van de bakkers. Andere namen die voorkomen zijn Sint Niklaasperd, klaaspaard, mantsepeirde, koekeperdje, mans- te- perde, klaas- en koekeman. De Klaaskoektraditie leeft ook in Henegouwen en Frans- Vlaanderen.

De klaaskoeken – gemaakt van zoet en licht gekruid 'sandwichdeeg'- worden er per kilo verkocht. Oorspronkelijk alleen verkrijgbaar op 6 december, sinds de jaren '80 van half september tot en met december. De koeken worden zowel puur gegeten alsook met 'goeie' boter en soms wat kaas. Een kop warme chocolademelk mag niet ontbreken.

Het gebruik om klaaskoeken te bakken dateert van omstreeks 1850. Toen waren ook andere motieven in zwang: vrouwspersonen, dieren, huishoudelijke voorwerpen, molens, auto’s, fietsen etc. Ook werden er grote platen vol koek gebakken waarop maar liefst 30 tot 50 afbeeldingen te zien waren.

Steeds fungeert een luxe, zoet deeg als basis waaraan iedere bakker zijn of haar eigen draai geeft. Zo schijnen de bakkers in Tielt een voorkeur voor kaneel te hebben. In sommige streken worden de koekfiguren van een soort suikerdeeg gebakken en versierd met gekleurde suiker.

De (steek)vormen van verzinkt ijzer of zink hebben hun oorsprong waarschijnlijk te danken aan koek- en speculaasplanken.De stekers meten gemiddeld 2 tot 2 ½ cm hoogte zodat echt dikke klaaskoeken gebakken kunnen worden.

Dit voorbeeld is een steker van heel groot formaat, waarmee efficiënt veel broodjes tegelijk kunnen worden gemaakt. Het object is afkomstig van bakker Bakkerij Santy – Decruynaere in Marke / Kortrijk. Omdat in deze bakkerij nog de oude vormen worden gebruikt mag men de Klaaskoeken betitelen als gecertificeerd streekproduct.