Op de foto zijn verschillende werktuigen van de strodekker te zien: de haakpriem (links), de schoppriem (centraal) en de dekstoel (rechts). De foto is genomen in Nieuwenhove, een gehucht bij Waregem.

De haakpriem is een lange, smalle lichtjes gebogen staaf met één haakvormig uiteinde en één puntvormig uiteinde. Met de haakpriem worden tenen door een strooien of rieten dak gestoken en rond de daklatten aangebracht zodat het riet vastgebonden kan worden. Dat laatste gebeurt met behulp van de schoppriem. Dit is eveneens een lange, smalle, lichtjes gebogen staaf maar met een schopvormig uiteinde. Beide priemen worden met het puntvormig uiteinde door de strolaag onder een deklat gestoken. Ze worden schaarsgewijs naast elkaar geplaatst zodat de beide driehoekige uitsteeksels op de bandroede komen te rusten. Wanneer de bovenste uiteinden van de priemen naar beneden geduwd worden, ontstaat een hefboomeffect en wordt het stro tegen de daklat aangedrukt. De strodekker heeft nu beide handen vrij om het stro vast te binden.

Voor herstellingen of voor de constructie van een rieten dak of strodak, steekt de strodekker deze dekstoel met de ijzeren haak doorheen de strolaag of rietlaag achter de daklatten om hem vast te haken. Hierop kon de dekker tijdens zijn werk rechtop blijven staan. Het meest courante model van het meubel is een houten kaderconstructie met bovenaan een afgeronde regel of plankje waartegen de knieën steunen en onderaan een plankje als steun voor de voeten, vaak afgerond tot zelfs halfrond van vorm. Meestal plaatst de dakdekker een rij van meerdere dekpaarden op een dak en verbindt ze met planken om efficiënter heen en weer te bewegen.