Dit is een foto van de wagenmakerij van Camiel Tijtgat in Oostkerke (Damme), ca. 1960. Wagenmakerijen herkende men gemakkelijk aan de grote poort waarlangs de afgewerkte kar of wagen naar buiten moest. Voor de werkplaats stonden bovendien vaak de voltooide karren, eggen, kruiwagens… opgesteld als een soort visitekaartje en wellicht ook uit plaatsgebrek binnenin. In de zomer lag er veel werkmateriaal buiten.

De poorten van wagenmakerijen waren over het algemeen voorzien van kleine ruitjes. Zo kwam er voldoende licht binnen in de werkruimte. Ook in de winter – wanneer de poort dicht bleef – was er op die manier genoeg natuurlijk licht. Op enkele herstellingsopdrachten na buitenshuis werkte de wagenmaker altijd in of voor zijn atelier. ’s Zomers werkte de wagenmaker veel in openlucht, ook al omdat de wagens of karren waar hij lang aan werkte, in de werkplaats veel plaats innamen en ander werk bemoeilijkten. Door buiten te werken, kwam er ook minder zagemeel en stof in de werkplaats terecht.