Tot halverwege de twintigste eeuw leverde de brouwer bier voornamelijk in houten biervaten aan de cafés, maar ook nog aan particulieren. Het transport ervan gebeurde van oudsher met de brouwerswagen. Dat was een lange open wagen, getrokken door ten minste 2 paarden, waarop verschillende tonnen konden worden vervoerd. Vanaf de jaren 1920 kwam de vrachtwagen in de plaats, waarmee bovendien ook steeds meer bakken met flessen werden getransporteerd. Bij aankomst aan café of huis moest de ton meestal in de kelder worden gedragen. Als er een hellend vlak aanwezig was, kon men de ton naar beneden laten glijden. Maar evengoed moest de ton via een trap naar beneden worden gedragen. En dat gebeurde met de bierboom. De ton werd op de grond gelegd. Vervolgens werd achter de uitstekende rand een haak aangebracht die op zijn beurt met een ketting aan de bierboom was verbonden. Eén persoon nam vooraan plaats, de andere achteraan. De boom werd dan gelijktijdig op de schouder van de voorste en de achterste persoon gelegd en zo kon men vrij vlot korte afstanden overbruggen.