Dit is een grafiek die de staat van de wereld weergaf, zoals de Club van Rome die zag. De Club van Rome is een particuliere stichting die eind jaren '60 van de 20ste eeuw werd opgericht door Europese wetenschappers, om hun bezorgdheid over de toekomst van de wereld voor het voetlicht te brengen. Doelstellingen van de Club van Rome zijn onderzoek van de kwantitatieve en kwalitatieve samenhang van de wereldproblemen zoals bevolkingsgroei, voedselproductie, industrialisatie, uitputting natuurlijke hulpbronnen, vervuiling; uitgewerkt in een zgn. wereldmodel (grafiek); de wereld wijzen op de ernst van de problemen; regeringen en politici stimuleren tot gecoördineerde maatregelen ter verbetering van de situatie. De Club van Rome heeft geen politieke of economische macht. Daardoor verloopt de beïnvloeding moeizaam. De Club bestond oorspronkelijk uit 36 leden die in april 1968 voor het eerst bij elkaar kwamen in Rome - vandaar de naam. De oprichting van de Club van Rome werd geïnitieerd door de Italiaanse industrieel Aurelio Peccei en de Schotse wetenschapper Alexander King. Vanaf 1968 kwam het gezelschap elk jaar in een ander land bijeen om over het milieu te praten. CoR-EU, The Club of Rome EU Chapter, is een onafhankelijke vereniging zonder privé-winst als oogmerk, geregistreerd volgens de Belgische wetgeving en aangesloten bij Club van Rome. Haar doel is bruggen te bouwen tussen de Belgische samenleving, de Europese instellingen en de Club van Rome als een vooraanstaande think tank op wereldniveau. Haar missie is als een catalysator te fungeren voor reflectie over duurzame ontwikkeling in Europa en op wereldschaal. De Club van Rome heeft diverse rapporten uitgebracht over het milieu, waarvan het in 1972 uitgegeven 'The Limits to growth: a global challenge' het bekendste is. Het rapport werd in vele talen vertaald en uitgegeven. Deze grafiek in het rapport voorspelt een kantelpunt tussen 2000 en 2050 waarbij de stijging van de bevolking gekeerd zal worden door milieuvervuiling, gebrek aan grondstoffen en voedsel. Daardoor zal ook de economie in mekaar stuiken. Tegen het jaar 2100 zou een nieuw evenwicht gevonden worden.